Αγαπητοί συνάδελφοι,
Το παρόν τεύχος του «Δ» είναι επετειακό καθ’ ότι συμπληρώνονται τα 4 χρόνια από την έναρξη μιας προσπάθειας επικοινωνίας και διαλόγου για την Πρόληψη. Σήμερα όμως που τα Κέντρα Πρόληψης κινδυνεύουν να αποτελέσουν ιστορία, σκέπτομαι ποια μπορεί να ήταν τα τελευταία λόγια πριν το τέλος. Με κάποια παραδείγματα θα καταλάβετε τι εννοώ:
Είσαι σίγουρος ότι έκοψες το ρεύμα;
Η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο είναι ένα στο εκατομμύριο
Τραβάω την περόνη και μετράω μέχρι το πόσο;
Ποιο καλώδιο θέλεις να κόψω;
Μην ανησυχείς, έχω δει να κάνουν το ίδιο, στην τηλεόραση
Δεν είναι καπνός, είναι ατμός
Φυσικά είναι αποστειρωμένα
Έχουμε αρκετή βενζίνα για να φτάσουμε μέχρι την όαση
Είναι τόσο ήμερο, που μπορείς να βάλεις το κεφάλι μέσα στο
στόμα του
Αυτό το είδος μανιτάρια τρώγονται
Ναι, εδώ μπορούμε να κολυμπήσουμε, δεν έχει καρχαρίες
Πρώτα, κόψε το κόκκινο καλώδιο
Ναι, έχει γείωση
Επιτίθενται μόνο όταν πεινάνε
Ναι, μπορώ να κρατήσω την ανάσα μου για τόσο λίγο
Λέω να ρωτήσουμε αυτούς τους στρατιώτες ποια είναι η σωστή
κατεύθυνση
Αν κρυφτούμε εδώ δεν θα μας βρει ποτέ
Φυσικά και χωράω εδώ μέσα
Ναι βρε έχω κλείσει τον γενικό
Εθνικό Δίκτυο Πρόληψης (Τελευταία Λόγια.. από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης)
Η διασύνδεση των Κέντρων Πρόληψης σε ένα Εθνικό Δίκτυο Πρόληψης και Ενημέρωσης για τις τοπικές κοινωνίες, την ελληνική οικογένεια και τους χρήστες
Νέες παρεμβάσεις
*Μονιμοποίηση εργαζομένων και σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών σταδιακή ένταξή τους στο δίκτυο πρωτοβάθμιας φροντίδας του ΕΣΥ.
*Οργανική, ηλεκτρονική και λειτουργική διασύνδεση των κέντρων πρόληψης.
*Ενιαία εικόνα και ταυτότητα και ριζική αναβάθμιση των υλικοτεχνικών υποδομών.
*Μνημόνιο Συνεργασίας με το Υπουργείο Παιδείας και Αμύνης για θεσμοθέτηση και σταθερή πρόσβαση στα σχολεία και τα στρατόπεδα της χώρας.
*Ενιαίο ενημερωτικό υλικό που θα εκφράζει την Εθνική Στρατηγική Πρόληψης.

Την οργάνωση της επόμενης συνάντησης των μελών της Συντακτικής Ομάδας του «Διαύλου» ανέλαβε το μέλος της Σ.Ο. - εκπρόσωπος του Κέντρου Πρόληψης Καλλιθέας – Μοσχάτου – Ταύρου «Σταθμός», Παπανώτα Μόρφω. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Κ.Π., Τηλ. 210 – 9537215, 9537216, 9533488 & Fax: 210 – 9537215, kepstath@otenet.g

Μας Ενδιαφέρει...

*Το Συμβούλιο επιμόρφωσης στην κοινωνική εργασία οργανώνει τριήμερο επιμορφωτικό σεμινάριο με θέμα: «Η οικογένεια και το σχολείο στη σημερινή τους δυναμική και στις μελλοντικές τους προοπτικές: ΄΄Πρόκληση για την Κοινωνική εργασία΄΄ από 2 /11 έως 4/11/2007 στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Πληροφορίες: http://www.skle.gr/
*Το Δίκτυο Συνεργασίας για την Υποστήριξη Νέων (ΔΙΣΥΝ) και ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος (ΣΚΛΕ) συνδιοργανώνουν διημερίδα με θέμα: «Προστατεύοντας το παιδί έξω από την οικογένεια: Συνεργασία και δικτύωση των υπηρεσιών φροντίδας» 24 – 30 Νοεμβρίου 2007.
Πληροφορίες: http://www.skle.gr/
*Ο Διεθνής Οργανισμός Μεταναστεύσεως (ΔΟΜ) – Αποστολή Ελλάδος, στο πλαίσιο συμμετοχής του στο Έργο της Κοινοτικής Πρωτοβουλίας EQUAL «ΑΣΠΙΔΔΑ: Καταπολεμώντας την Εκμετάλλευση – Δημιουργώντας Προοπτικές», διοργανώνει Σεμινάριο Ενημέρωσης - Ευαισθητοποίησης για το φαινόμενο της παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων (trafficking) στις 14 Νοεμβρίου στα Γραφεία ΔΟΜ, Δωδεκανήσου 6, στον Άλιμο.
*Το Κέντρο Πρόληψης Νομού Άρτας πραγματοποίησε διημερίδα στις 19 & 20 Οκτωβρίου με θέμα: «Βία στην εφηβεία, οι έφηβοι στην οικογένεια & το σχολείο»


ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ “ΦΑΡΟΣ”
Ντέπη Τσουβαλά, Ψυχολόγος, Επιστημονικά Υπεύθυνη Κ. Π. Ν. Σάμου «Φάρος»

Πρόληψη: Μια Ιστορία με πολλές πτυχές.
Ιανουάριος 2001: ο Φάρος έχει ξεκινήσει τη δράση του στην κοινότητα μόλις μερικούς μήνες πριν.
Ο Ηλίας Κ., 46 ετών, παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών, έχει ακούσει για το Κέντρο Πρόληψης από τον τοπικό τύπο και μας τηλεφωνεί για ένα ραντεβού. Τις τελευταίες εβδομάδες υποψιάζεται ότι το δεύτερο παιδί του, ο Μιχάλης, 14 ετών, κάνει χρήση. Προσπαθούμε να διερευνήσουμε τα δικά του συναισθήματα σε σχέση με αυτό που συμβαίνει και συζητάμε μαζί του για τη χρήση και την εξάρτηση. Του λέμε ότι:

Η χρήση και η εξάρτηση δεν είναι το πρόβλημα, είναι το σύμπτωμα

Είναι η κορυφή του παγόβουνου, αυτό που φαίνεται. Κάτω από αυτό, υπάρχει ένας νέος που δεν μπορεί να εκδηλώσει τις δυσκολίες του και την ψυχική του δυσφορία, να πει «δεν αντέχω άλλο», παρά μόνο με το πέρασμα στην πράξη.
Παροτρύνουμε τον πατέρα να έχει ανοικτή επικοινωνία με το γιο του, να δηλώνει με τη στάση του ότι είναι εκεί για εκείνον, έτοιμος να ακούσει τις δυσκολίες του, χωρίς να εστιάσει στο θέμα της χρήσης. Επίσης, τον ενημερώνουμε ότι προγραμματίζεται να υλοποιηθεί μια ομάδα γονέων στην περιοχή που κατοικεί και του εξηγούμε σε ποιους απευθύνονται αυτές οι ομαδικές συναντήσεις, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν. Του λέμε λοιπόν ότι απευθύνονται σε όλους.
v Γιατί όλοι οι γονείς χρειάζονται ενημέρωση και ευαισθητοποίηση σε θέματα πρόληψης της ουσιοεξάρτησης
v Γιατί όλοι οι γονείς χρειάζονται στήριξη στο δύσκολο ρόλο τους
v Γιατί όλοι οι γονείς θεωρούν ότι πάντα υπάρχουν περιθώρια για τη βελτίωση της σχέσης με τα παιδιά τους
v Γιατί όλοι οι γονείς θέλουν να νιώθουν ότι μπορούν, ότι έχουν τη δύναμη να προλάβουν
Όσον αφορά στον τρόπο που λειτουργούν αυτές οι συναντήσεις, εξηγούμε στον πατέρα τις αρχές της βιωματικής μάθησης και της ενεργητικής συμμετοχής. Ο ίδιος το βίωσε και εμπειρικά ότι κάθε μέλος μιας ομάδας ή ενός σεμιναρίου πρόληψης δεν είναι ένας παθητικός δέκτης γνώσεων και πληροφοριών. Κι αυτό γιατί έρευνες έχουν δείξει ότι η γνώση και η πληροφόρηση από μόνες τους δεν αρκούν.
Η γνώση και η πληροφόρηση οδηγούν σε αλλαγή της συμπεριφοράς μόνο όταν αποκτούν πρόσβαση σε συναισθηματικό επίπεδο, όταν υπάρχει συναισθηματική εμπλοκή.

Ο συγκεκριμένος πατέρας κατάφερε να αναπτύξει κάποιες ατομικές και κοινωνικές δεξιότητες στα πλαίσια της ομάδας γονέων, γιατί η πληροφόρηση που λάμβανε ήταν προσαρμοσμένη στα δικά του ενδιαφέροντα, ανάγκες, συναισθήματα και προερχόταν μέσα από τη δική του ενεργητική συμμετοχή.
«Έμαθα να σκέφτομαι περισσότερο πριν αντιδράσω αυθόρμητα, να μπορώ να μιλάω με τα συναισθήματά μου και να ακούω τον άλλον πραγματικά. Είδα ότι κι οι άλλοι γονείς αντιμετώπιζαν παρόμοια προβλήματα με εμένα κι ένιωσα λιγότερο μόνος και περισσότερο δυνατός. Έμαθα να μπορώ να επιτρέπω λάθη στον εαυτό μου γιατί κανείς δεν είναι τέλειος».
Ηλίας Κ., Ιούνιος 2001.
Ας συνεχίσουμε όμως να ξετυλίγουμε την ιστορία μας. Λίγους μήνες πριν το τηλεφώνημα του πατέρα, ο Φάρος είχε πραγματοποιήσει ένα σεμινάριο για εκπαιδευτικούς Β’θμιας Εκπαίδευσης. Η μεθοδολογία των εκπαιδευτικών σεμιναρίων που οργανώνουμε βασίζεται και αυτή στις αρχές της βιωματικής μάθησης και ο στόχος τους εστιάζεται στη:

v Στήριξη του εκπαιδευτικού στο ρόλο του
v Ενημέρωση για τις ουσίες, τα αίτια της εξάρτησης και τη σημασία της πρόληψης
v Και τέλος, στην ανάπτυξη δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών, ώστε οι ίδιοι να υλοποιούν προγράμματα πρόληψης και αγωγής υγείας στους μαθητές

Ένας από τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στο σεμινάριό μας ξεκίνησε να υλοποιεί πρόγραμμα πρόληψης και αγωγής υγείας στη Β’ Γυμνασίου, την τάξη του Μιχάλη. Μέσα από τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα, ο Μιχάλης είχε τη δυνατότητα να
v Ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του
v Να αναπτύξει δεξιότητες για τη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων
v Να μάθει να διαχειρίζεται καλύτερα το άγχος του
Και τέλος, του δόθηκε η δυνατότητα να δώσει και να δεχτεί στήριξη στα πλαίσια της ομάδας-τάξης, κάτι που το θεωρούμε πολύ σημαντικό .
Και φτάνουμε στο Φεβρουάριο του 2007, έξι χρόνια μετά το αίτημα του πατέρα του Μιχάλη για βοήθεια: ο Φάρος κάνει ένα «άνοιγμα» για μια παρέμβαση σε εφήβους. Όσοι ενδιαφέρονται, συμπληρώνουν μια αίτηση και έρχονται στο Κ.Π. για μια πρώτη συνάντηση μαζί μας. Η Αθηνά είναι ένα κορίτσι 15 ετών και εκδηλώνει έντονο ενδιαφέρον να συμμετάσχει στις βιωματικές ομαδικές συναντήσεις που προγραμματίζουμε για εφήβους της περιοχής της. Έχει ακούσει για το Φάρο, ότι δουλεύουμε με γονείς και εκπαιδευτικούς. Ήξερε από παλιότερα ότι δουλεύουμε με εφήβους, αλλά τότε δίσταζε να έρθει. Τώρα όμως θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή. Ένας φίλος της άλλωστε την έπεισε ότι θα πάρει πολλά και θα βοηθηθεί. Της μίλησε για τη δική του εμπειρία κι αυτό ήταν καθοριστικό για την απόφασή της να έρθει. Το φίλο της Αθηνάς φαντάζομαι ότι τον καταλάβατε όλοι: τον έλεγαν Μιχάλη.
Ο Μιχάλης είναι ο κεντρικός ήρωας αυτής της ιστορίας. Γύρω του δημιουργήθηκε ένα υποστηρικτικό δίκτυο από τους φύσει και θέσει παιδαγωγούς του, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς του. Ως Φάρος, δε χρειάστηκε να έρθουμε ποτέ άμεσα σε επαφή μαζί του. Μάθαμε όμως πολλά για εκείνον, για τις δυσκολίες του, το φόβο του για απόρριψη, τον ανταγωνισμό με τα αδέρφια του, την ανάγκη του να ανήκει σε μια ομάδα και να είναι αποδεκτός και «βλέπαμε» μέσα από τα μάτια των σημαντικών άλλων, γονιών και εκπαιδευτικών, το Μιχάλη να αλλάζει, όχι τυχαία άλλωστε, αφού άλλαζαν κι αυτοί μαζί του.
Ο Μιχάλης θα μπορούσε να είναι το παιδί όλων μας, ένα παιδί του σήμερα, χωρίς μια ακραία και ασυνήθιστα «βαριά» ιστορία πίσω του, μεγαλωμένος σε μια οικογένεια με τις συνηθισμένες δυσκολίες και προβληματισμούς.
Με το Μιχάλη και το Φάρο αναπτύχθηκε ένας δεσμός, αόρατος μεν, υπαρκτός δε. Με αφορμή το Μιχάλη, το σύστημα οικογένεια και το σύστημα σχολείο, –με το συντονισμό των κατάλληλων παρεμβάσεων από την πλευρά του Φάρου- σιωπηρά αλλά αποτελεσματικά λειτούργησαν και συνεργάστηκαν, ώστε να κάνουν πιο ισχυρές τις ασφαλιστικές δικλείδες για εκείνον. Με το Μιχάλη λοιπόν αναπτύχθηκε όντως ένας δεσμός. Αυτός ο δεσμός αποτελεί για εμάς και τη μεγαλύτερη δέσμευση να βελτιώνουμε όλο και περισσότερο τις δράσεις μας στην κοινότητα καθώς και τη δικτύωση με φορείς, συλλόγους, τα Μέσα Ενημέρωσης, τα μέλη της εταιρίας αλλά και ανθρώπους με θέσεις κλειδιά. Γιατί ουσιαστικά αυτό ήταν το νόημα της ιστορίας του Μιχάλη που μοιράστηκα μαζί σας σήμερα: μια ιστορία αποτελεσματικής δικτύωσης.

Αυτή η δικτύωση, όπως φαίνεται και στη διαφάνεια, μας δίνει τη δυνατότητα καθένας από τους ανθρώπους, που είτε άμεσα είτε έμμεσα, ήρθαν σε επαφή μαζί μας, να αποτελεί έναν πολλαπλασιαστή για τη δουλειά μας και την εξάπλωση των δράσεών μας στην κοινότητα.
Θα παρατηρήσατε ίσως και στο σχήμα, που έπαιρνε σταδιακά τη μορφή του κατά τη διάρκεια της εισήγησης, ότι τα βέλη που συνδέουν το Φάρο με τους διάφορους πληθυσμούς-στόχους στους οποίους απευθυνόμαστε αλλά και με τους συλλογικούς φορείς και την ευρύτερη κοινότητα, είναι αμφίδρομα. Και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού εκεί βρίσκεται η ουσία, η δυσκολία αλλά ταυτόχρονα και η γοητεία της δουλειάς μας: στην αλληλεπίδραση μαζί σας, την επαφή, το διάλογο, την ανατροφοδότηση, τη συμπόρευση και το συντονισμό, με ένα κοινό στόχο: την πρόληψη.
Ως επιστημονική ομάδα, επιλέξαμε να τυπώσουμε στην αφίσα για τη σημερινή μας εκδήλωση την εξής φράση: Η πρόληψη μας αφορά όλους και μας χρειάζεται όλους.
Για εμάς δεν είναι απλώς ένα σύνθημα, γιατί σήμερα, επτά χρόνια μετά, γνωρίζουμε καλά ότι καθένας από εμάς μπορεί να δεχτεί στήριξη συμμετέχοντας σε ένα πρόγραμμα πρόληψης, γιατί σήμερα, επτά χρόνια μετά, γνωρίζουμε καλά ότι η ακόμα καλύτερη δικτύωση δεν παύει να αποτελεί για εμάς διαρκή στόχο. Και για να τον επιτύχουμε χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας.


ΔΙΑΥΛΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ

Ο Δίαυλος επικοινωνίας & διαλόγου για την πρόληψη γιόρτασε τα 4 χρόνια παρουσίας του. Ευχαριστούμε όσους μας τίμησαν με την παρουσίας τους, την υποστήριξή τους και τις θερμές ευχές τους. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια!


ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΆΡΗΞΙΣ“
«Στηρίζοντας το γονιό στο μεγάλωμα των παιδιών: 6 χρόνια εμπειρίας»

Την Τετάρτη 24/10/2007 πραγματοποιήσαμε στο Δημαρχείο Αιγάλεω συνάντηση με θέμα «Στηρίζοντας το γονιό στο μεγάλωμα των παιδιών: 6 χρόνια εμπειρίας», που στόχο είχε την ενημέρωση των γονέων των τριών Δήμων για τις συνολικές δράσεις του Κέντρου Πρόληψης, αλλά και πιο συγκεκριμένα για τις ομάδες συμβουλευτικής γονέων του τρέχοντος τριμήνου.
Για τη διοργάνωση της παραπάνω εκδήλωσης συνεργαστήκαμε με τις Ενώσεις Γονέων και Κηδεμόνων των τριών Δήμων, στην προσπάθειά μας να πληροφορήσουμε σχετικά το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό γονέων. Η συνάντηση δεν περιορίστηκε στην παρουσίαση του «Άρηξις» από τα στελέχη Λυμπέρη Πηνελόπη (κοινωνική λειτουργό) και Γιακουμάτου Ελίζα (ψυχολόγο). Το σημαντικότερο μέρος της εκδήλωσης ήταν η παρουσία τριών μελών ομάδων γονέων, δύο μητέρων παιδιών στην Σχολική και Εφηβική ηλικία αντίστοιχα, και ενός πατέρα παιδιού στην Προσχολική ηλικία, οι οποίοι κατέθεσαν με συγκινητικά και άμεσα λόγια την εμπειρία της συμμετοχής τους στην ομάδα. Η κατάθεση της βιωματικής εμπειρίας των γονέων στήριξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη βασική μέθοδο δουλειάς μας, τη βιωματική μάθηση, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους παρευρισκόμενους γονείς να μας γνωρίσουν ολοκληρωμένα, σε Θεωρία και Πράξη.


Για την Επιστημονική ομάδα του «Άρηξις»
Γιακουμάτου Ελίζα, Μουσούλη Μαρία

Σχόλια