Αγαπητοί συνάδελφοι,
Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε με λίγες λέξεις τα δρώμενα της επικαιρότητας θα λέγαμε:
«Ζούμε ένα σήριαλ χωρίς τέλος»
«Ζούμε ένα θρίλερ»
«Γίνεται λόγος για ένα ροζ DVD»
«Γίνεται λόγος για μαύρο χρήμα»
«Γίνεται λόγος για 5,5 εκατ. €»
Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε την κατάσταση της πρόληψης αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα θα λέγαμε:
«Ζούμε ένα σήριαλ χωρίς τέλος»
«Ζούμε ένα θρίλερ»
«Γίνεται λόγος για DVD»
(400.000 € για την αγορά DVDs που θα δοθούν στα σχολεία με χρήματα της Νομαρχία Αθηνών-Πειραιώς που προορίζονται για τα Κέντρα Πρόληψης της Αττικής)»
«Γίνεται λόγος για χρήμα, τι χρώμα όμως εμείς οι εργαζόμενοι δεν ξέρουμε γιατί χρήμα…δεν έχουμε δει»
«Γίνεται λόγος για 3 εκατ. €»
Βλέπετε ομοιότητες; Μήπως κοινά σημεία;
Βλέπετε κάτι να αλλάζει σε κάποια από τις δυο καταστάσεις;
Θέλουμε πραγματικά να πιστεύουμε πως έστω και την τελευταία στιγμή θα βρεθεί λύση για όλα αυτά που βασανίζουν τα Κέντρα Πρόληψης και τους εργαζομένους σε αυτά και ότι η κατάσταση δεν είναι απλά ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΜΟΝΤΑΖ ΜΕ ΘΟΛΑ ΠΛΑΝΑ.
Την επόμενη συνάντηση του «Διαύλου» την οργανώνει το μέλος της συντακτική ομάδας, Ρίσα Πρωτοψάλτη, στέλεχος του Κέντρου Πρόληψης «Άρηξις». Για περισσότερες πληροφορίες μιλήστε μαζί της στο τηλέφωνο: 210 5313243.
Μας ενδιαφέρει…
*Το Κέντρο Πρόληψης & αντιμετώπισης της Εξάρτησης των δήμων Καλλιθέας, Μοσχάτου, Ταύρου «Σταθμός» απέκτησε τη δική του φωνή στο διαδίκτυο με την ιστοσελίδα του στη διεύθυνση kp-stathmos.gr
*Προκήρυξη για κάλυψη μιας θέσης ψυχολόγου ή κοινωνιολόγου ή κοινωνικού ανθρωπολόγου ή κοινωνικής εργασίας και διοίκησης στο Κέντρο Πρόληψης και Αγωγής Υγείας Νομού Σάμου «Φάρος». Οι αιτήσεις θα υποβάλλονται στο Κέντρο Πρόληψης & Αγωγής Υγείας Ν. Σάμου «Φάρος» και θα γίνονται δεκτές έως τις 2.30 μ.μ. της Δευτέρας, 3 Μαρτίου 2008. Διεύθυνση Κέντρου Πρόληψης: Θεμιστοκλή Σοφούλη 261,Τ.Κ: 83100, Σάμος. Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 22730.23443, 87070-1 Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 8:30-14:30μ.μ.
*Με απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Ανατολικής Αττικής εγκρίθηκε η συμμετοχή της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής στην δημιουργία Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά μέσω σύστασης αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας με τον ΟΚΑΝΑ, τον Δήμο Αναβύσσου και τις Κοινότητες Παλαιάς Φώκαιας και Σαρωνίδας. Η υλοποίηση της πρότασης προβλέπει την υπογραφή 3ετούς σύμβασης μεταξύ των φορέων που θα συμμετάσχουν, και ο ΟΚΑΝΑ θα καλύψει το 50% του συνολικού κόστους.
ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ «ΕΛΠΙΔΑ»
ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ: MIA ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Ξεκινώντας από την πεποίθηση ότι όλοι οι γονείς θέλουν να δώσουν το καλύτερο για τα παιδιά τους αλλά αρκετά συχνά αντικειμενικές δυσκολίες όπως το «που να αφήσω το παιδί μου;» τους αποτρέπουν από συμμετοχή σε δράσεις, αποφασίσαμε φέτος για πρώτη φορά να υλοποιήσουμε παράλληλο με τις ομάδες γονέων πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών. Κατά τη διάρκεια του χειμερινού εξαμήνου ολοκληρώθηκαν 2 ομάδες γονέων, μια στο Δήμο Καλαμαριάς και μια στο Δήμο Μίκρας, 8 δίωρων εβδομαδιαίων συναντήσεων.
Το εργαστήρι λειτούργησε για παιδιά από 3-12 ετών. Δημιουργήθηκαν 2 ομάδες παιδιών για κάθε ομάδα γονέων αντίστοιχα, η μια με παιδιά από 3-5 ετών και η άλλη από 6-12 ετών. Το εργαστήρι συντόνιζαν οι εθελόντριες της Ελπίδας οι οποίες είχαν εκπαιδευτεί σε τεχνικές αφήγησης παραμυθιών και συντονισμού ομάδας από τα στελέχη της ομάδας εθελοντών του Κέντρου.
Κατά την διάρκεια αυτών των συναντήσεων επεξεργάστηκαν θέματα όπως: η αποδοχή της διαφορετικότητας και η αναγνώριση, έκφραση και διαπραγμάτευση των αναγκών, των δικαιωμάτων και των συναισθημάτων, τόσο των δικών μας όσο και των άλλων, με στόχο να προαχθεί η ψυχική ισορροπία και να βελτιωθούν οι σχέσεις με τους άλλους. Επίσης, την ομάδα απασχόλησαν θέματα όπως η ενδυνάμωση του αισθήματος ασφάλειας και συνοχής ενώ χρησιμοποιήθηκαν διάφορα παραμύθια, παιχνίδια και άλλες δραστηριότητες ομαδοποίησης.
Βάσει των αξιολογήσεων προέκυψε ότι τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά βρήκαν τις συναντήσεις πολύ εποικοδομητικές. Το συγκεκριμένο εργαστήρι διευκόλυνε ιδιαιτέρα τους γονείς και ενίσχυσε την απόφαση τους να συμμετέχουν στην ομάδα. Παρατηρήθηκε επίσης, ότι η κοινή βιωματική προσέγγιση και τα παρόμοια θέματα που δουλεύτηκαν βοήθησε τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση, άνοιξε νέους δρόμους επικοινωνίας και διευκόλυνε την ουσιαστικότερη κατανόηση των εννοιών αμφότερα. Τα παιδιά συμμετείχαν με πολύ ενδιαφέρον και ενθουσιασμό στην κάθε συνάντηση και ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα έχοντας λάβει μια έντονη αίσθηση συνοχής της οικογένειας.
Καντόγλου Ελένη Κέντρο Πρόληψης Εξαρτησιογόνων ΟυσιώνΑνατ. Θεσσαλονίκης
«ΕΛΠΙΔΑ»
Αριθμός Δελτίου 51 Φεβρουάριος 2008 σελίδα 4
«Πρόληψη …. και Πρόληψη»
Αλέξανδρος Σταθακιός
Χτες το απόγευμα έπρεπε να διανύσω για μια ομιλία 50 περίπου χιλιόμετρα μέσα σε ένα πρώην δάσος. Έχει καεί το έρμο μέχρι και 4 φορές τμηματικά και μία φορά όλο μαζί.
Αυτό που επιτέλους παρατήρησα ήταν ότι συχνά πυκνά υπήρχαν μισοκαμένες πινακίδες, αλλά και νιόβαλτες που προειδοποιούσαν: «Κίνδυνος Πυρκαγιάς στο Δάσος! »
«Να», σκέφτομαι , «το Κράτος αποδεικνύει ότι κάνει πρόληψη για το φυσικό περιβάλλον… Ίσως αύριο βάλει πινακίδες με φωτεινές επιγραφές που θα αναβοσβήνουν ή και ολογράμματα που θα προβάλλονται ξαφνικά στο δρόμο από κάποιον προβολέα»…
Και θα σου λέει: «Εγώ σε προειδοποίησα, γιατί μου ζητάς τα ρέστα;»
Βέβαια το κράτος ξέρει για την κλιματική αλλαγή, ξέρει για την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση, για την αδιαφορία του και την αρπακτικότητα του μέχρι το πρόβλημα να γίνει δικό με δραματικό τρόπο: Η φωτιά να κάψει το σπίτι του, ή ακόμα και τις αναμνήσεις του…Αν έχει αναμνήσεις από φυσικά πλαίσια και όχι μόνο από οθόνες… Γιατί το οξυγόνο, η τρύπα του όζοντος κλπ, αυτά είναι «ψιλά γράμματα», είναι για τους «αργόσχολους»… «Εμένα δεν μ’ αφήνει ο αγώνας της επιβίωσης να σκεφτώ», θα σου απαντήσουν πολλοί άνθρωποι.
Έτσι λοιπόν με τις πινακίδες το Κράτος ( που είμαστε εμείς;) κάνει πρόληψη των ευθυνών του. «Στα ‘λεγα με DVD και φωσφορίζοντα επιγράμματα», θα υπεραμύνεται αύριο..
Ταυτόχρονα βέβαια, έχει κάποια παρατηρητήρια και ορισμένους «δασο- κομάντος» για να δράσουν έγκαιρα, όταν οι εστίες είναι μικρές και αντιμετωπίσιμες…
Αλλά και πάλι ξέρει ότι και αυτοί έχουν σχετική αποτελεσματικότητα, όταν τα μποφόρ είναι πολλά, όταν προχωρήσει η κλιματική αλλαγή και μετατρέψει την άγρια χλωρίδα σε ένα γιγάντιο προσάναμμα…
Έτσι κάποιοι προτείνουν να πάρει μια αμετάκλητη απόφαση και να επενδύσει μακροπρόθεσμα στην αλλαγή της σχέσης των πολιτών του με το φυσικό περιβάλλον…
Αλλά που καιρός και πρόγραμμα για τέτοιες hi risk επενδύσεις….
Το βλέπεις άλλωστε: Εκεί που ήταν πεύκα με φρύγανα και κάμπιες και πουρνάρια on the rocks, τώρα υπάρχουν -αραιά και που ακόμα- πεζούλες φτιαγμένες με πέτρες φερμένες από μακριά για να κάνουν αντίθεση στο τοπίο, με παράξενα φυτά, με παρδαλά εξοχικά και διάφορους εν γένει τεχνητούς παράδεισους..
Γιατί λοιπόν να επενδύσει κανείς με βάση την λογική κέρδους – απόδοσης στην μακρόχρονη πρόληψη των πυρκαγιών;
Και ας έρθουμε τώρα στα Κέντρα Πρόληψης, τι θα ήταν τα Κέντρα Πρόληψης σε αυτό το σύστημα;
Θα ήταν συνεργεία ανθρώπων στο δρόμο με πορτοκαλί γιλέκα, να προσπαθούν να σταματήσουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα, να πουν στους επιβαίνοντες:
«Σταματήστε για λίγο, αναπνεύστε, πάρτε και τις κάμπιες στα χέρια σας. μη φοβάστε! Όλο αυτό το δάσος είναι και δική σας ευθύνη, πρέπει να το ζήσετε, να το αντιμετωπίσετε «χωρίς φόβο και πάθος». Είναι ανάγκη να συντονιστείτε στην αυτοπροστασία, πρώτα από όλα από τα τετραγωνικά που είναι μέσα στο σπίτι σας, δίπλα στο σπίτι σας, ή όπου αλλού ζείτε και κινήστε. Προφανώς τώρα που το ακούτε σας φαίνεται δύσκολο. Αλλά εδώ είμαστε, μόλις αισθανθείτε την ανάγκη να μας ξαναβρείτε και να συνεργαστούμε..»
Οι άνθρωποι με τα πορτοκαλί γιλέκα, οι περισσότεροι τουλάχιστον από αυτούς, έχουν πειστεί επειδή το έχουν ζήσει: Το σχέδιο αυτό έχει κάποια αποτελέσματα και ελπίζουν ότι, όσο συνεχίζει και αναπτύσσεται, τα αποτελέσματα αλυσιδωτά θα αυξάνουν.
Όμως το κράτος θέλει να δείξει έργο, θέλει αποτελέσματα απλά και εύληπτα από τους πελάτες του, τους ψηφοφόρους.
Για να σταματήσουμε να μιλάμε με συμβολική γλώσσα, το πρόβλημα είναι ότι δεν ορίζουμε εμείς και το κράτος την Πρόληψη με τον ίδιο τρόπο.
Πρόληψη για το Κράτος και Έργο αντιληπτό είναι να βάλει τις εικόνες καταστροφής κάτω από το χαλί, να μην απειλούν την εικόνα της αποτελεσματικότητάς του, ενώ εμείς ως Πρόληψη ορίζουμε κατά βάση την Προαγωγή της Υγείας.
Πιστεύουμε ότι η Κατάχρηση Ουσιών νόμιμων και παράνομων, η Κατάθλιψη, η Αυξανόμενη Βία των Νέων, πολλά Αυτοκινητιστικά Ατυχήματα και γιατί όχι η Παχυσαρκία και άλλα πολλά θέματα ξεκινούν από τις ίδιες αιτίες. Και κάθε φορά η μεταξύ τους συμπλοκή και ένταση δίνουν διαφορετικά αποτελέσματα.
Και επειδή πρέπει και εμείς να δώσουμε μια επαρκή και γενική χρησιμότητα στο εγχείρημά μας, λέμε πως, αν δεν παρέμβουμε τώρα, αύριο τα αποτελέσματα όλων αυτών των καταστάσεων θα είναι μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό βάρος για κάθε οργανωμένη Πολιτεία…
Αριθμός Δελτίου 51 Φεβρουάριος 2008 σελίδα 5
Αλλά ποιος μας είπε, πως τούτο θα παρακινήσει την σκέψη και την βούληση αυτών που σχεδιάζουν το Αύριο;
Τίποτα δεν είναι μονοσήμαντο. Όλα αυτά τα προβλήματα, θα δημιουργήσουν μια νέα αγορά που θα στηρίζεται σε αυτούς που θα έχουν να πληρώνουν. Το ένα τρίτο των πολιτών θα είναι, μπορεί και οι μισοί!
Και τώρα, αν το αυριανό κράτος θέλει να έχει και ένα «φύλο συκής», συγνώμη ανθρωπισμού, θα βάλει και φόρους σε αυτή την αγορά, για να δώσει ένα καρτελάκι (και μάλιστα ηλεκτρονικό) «θεραπευόμενου» στον καθένα που θα εκδηλώνει κάποια διαταραχή και δεν θα έχει να πληρώσει. Άσχετα αν θα μπορεί να τον «θεραπεύσει» πραγματικά.
Θα έχει αποδείξει ότι μπορεί να παράξει έργο, ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικό.
Αλλά το κράτος, μπορεί καν να μην χρειάζεται στην αυριανή κοινωνία, να έχει την επικάλυψη ανθρωπισμού..
Και εξ’ άλλου το έργο πρέπει να φανεί με εικόνες Σήμερα. Ποιος νοιάστηκε τώρα για το Αύριο.
«Αφού δεν έχω αποφασίσει να αυξήσω σοβαρά τους πόρους που απαιτούνται, γιατί να μην χρησιμοποιήσω και τις λίγες δυνάμεις που έχετε εσείς, οι περιφερειακοί» στο κεντρικό μου μέλημα: Να «συμμαζέψω», όσο μπορώ, την διαταραχή του εξαθλιωμένου χρήστη που κραυγάζει για βοήθεια, να εμποδίσω αυτή την διαταραχή να ανησυχεί σοβαρά τους πολλούς;
Στο τέλος, τέλος να κάνω απλά Πρόληψη των Ευθυνών μου, ώστε η ανησυχία να μην με απειλήσει σοβαρά.»
Φίλοι μου, εδώ και ένα χρόνο κάνουμε ότι και ο εξαθλιωμένος χρήστης της Ομόνοιας, λέμε: «99% αυτός προκαλεί σκέψεις και συναισθήματα βγάζοντας με δραματικό τρόπο το βαθύτερο πρόβλημά του έξω, 1%, ας αναγκάσουμε και εμείς με την δική μας δραματική Ομόνοια, να μας προσέξουν κάποιοι Αρμόδιοι!»
Προσέξτε, δεν λέω ότι το κάνουμε με τον τρόπο του χρήστη.
Δραματικό μεν αλλά «έναρθρο λόγο» βγάζουμε. Συγγράμματα ολόκληρα για να πείσουμε, όσους είχαν την καλή διάθεση για την χρησιμότητα του έργου μας και κάποιοι πείστηκαν.. Δυστυχώς αυτιά εκ των προτέρων διπλαμπαρωμένα δεν ανοίξαμε και είπα παραπάνω ποιος πιστεύω ότι είναι ο λόγος..)
Συνεχίζουμε να προκαλούμε την συζήτηση.
Όχι γιατί πεινάμε, οι περισσότεροι εξάλλου δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί.
Αλλά γιατί βήμα – βήμα σπάνε ότι εσωτερικά και εξωτερικά στηρίγματα είχαμε για να συνεχίσουμε με υψηλή αυτοεκτίμηση την δουλειά μας.
Μπορεί αυτά τα στηρίγματα να χρειάζονταν αύξηση ή τροποποίηση, ή να χρειαζόταν οικονομία δυνάμεων.
Σωστά, θα μπορούσαμε να το εξετάσουμε ίσως….
Έλα όμως που οι Αρμόδιοι δεν μας το είπαν ούτε αυτό, να συζητήσουμε τουλάχιστον. Αναζητούμε Εναλλακτικά Στηρίγματα, Πόρους που μέχρι τώρα δεν είχαμε σκεφτεί, δυνατότητες Αυτοβοήθειας. Τι στο καλό αυτό κάναμε μέχρι τώρα για άλλους…
Αλλά εναλλακτικά στηρίγματα στην κατάσταση που δημιουργήθηκε, δυσκολευόμαστε να βρούμε..
Το συνειδητό μας κομμάτι λέει, ότι βγάζουμε ανοιχτά την Κρίση προς τα έξω, επειδή ξέρουμε ότι η κάθε Κρίση είναι ευκαιρία για Αλλαγή!
Η Αλλαγή όμως δεν έρχεται, αλλά ούτε το γνωστό και βέβαιο ισορροπεί και κουραζόμαστε…..
Και τότε ξεσπάμε : «Τι τακτικές και τι στρατηγικές… ότι είναι ας γίνει εδώ και τώρα και ας τα διαλύσουμε όλα.. Πιο καλά ας διαλύσει ο ένας τον άλλον!»
Η κατάσταση είναι ζόρικη, εγώ λέω να παλέψουμε έστω κι αν χάσουμε...
Με διάθεση ανθρώπινης επαφής και ειλικρινούς διαλόγου
Αλέξανδρος Σταθακιός
ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ «ΠΡΟΤΑΣΗΣ»
ΠΡΑΣΙΝΗ ΧΗΜΕΙΑ:ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ
Αριθμός Δελτίου 51 Φεβρουάριος 2008 σελίδα 6Συζήτηση με τον Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών
κ. Κων/νο Πούλο
Οι παγκόσμιες αλλαγές που επιδρούν δυσμενώς στον άνθρωπο και το περιβάλλον είναι αποτέλεσμα ανθρωπογενών δραστηριοτήτων μέσα σε μία αλόγιστη ανάπτυξη στο όνομα της ποιότητας ζωής.
Η Κοινωνία μας έχει ευαισθητοποιηθεί και αναζητά τρόπους για την υλοποίηση του οράματος της Αειφορίας ή Βιωσιμότητας ή Βιώσιμης ανάπτυξης.
Η Πράσινη Χημεία, μία νέα φιλοσοφία της χημείας που βασίζεται στην Πρόληψη, είναι το κατάλληλο εργαλείο για να σταματήσει η ρύπανση του πλανήτη γη και οι επιπτώσεις της,. Η Πράσινη Χημεία είναι βασικός παράγοντας της βιώσιμης ανάπτυξης, πρέπει δε να υιοθετηθεί και να εφαρμοστεί με την στήριξη της Κοινωνίας, της Βιομηχανίας και της Πολιτείας για να οδηγηθούμε στην Αειφορία (Διακήρυξη Ρίο, Agenda 21).
Μετά το τέλος της συζήτησης θα γίνει η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίττας της «ΠΡΟΤΑΣΗΣ»με τα μέλη των ομάδων και τους φίλους που θα παρευρίσκονται.
Σας περιμένουμε.
ΠΡΟΣ: ΣΤΕΛΕΧΗ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
Τίμος Στραβοπόδης
Με αίσθημα ευθύνης αλλά και αγωνίας υπερασπίζομαι από την θέση του Δ.Σ. που με τάξατε τα θέματά μας .Ευθύνη και αγωνία που αισθάνεστε αυτή την στιγμή περισσότερο από ποτέ σήμερα και εσείς. Αυτό το χρονικό διάστημα εκτιμώ ότι είναι κρίσιμο για την Πρόληψη στη Ελλάδα και την συνέχειά της. Ποτέ δεν φοβήθηκα να εκφραστώ και να υποστηρίξω σθεναρά τα αιτήματα των εργαζομένων. Αντιπαρέρχομαι αλλά και σέβομαι τα χρόνια που πέρασαν Διοικητικά για το Σωματείο. Σεβάστηκα και εμπιστεύτηκα πάντα τα Μέλη του Δ.Σ. που υποστήριζαν τα δικαιώματα των εργαζομένων αν και αρκετές φορές διαφωνούσα ή ήμουν μειοψηφία. Αυτή τη στιγμή η ΠΡΟΛΗΨΗ στην Ελλάδα μας χρειάζεται όλους και τα μέλη μόνο του Δ.Σ. είναι λίγα για να ανταποκριθούν στις ανάγκες επικοινωνίας που εμείς έχουμε προκαλέσει. Αντί να είμαστε μια γροθιά όλοι, μπαίνουμε είτε σε μια διαδικασία παραίτησης είτε μιζέριας ,είτε γκρίνιας . Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου ως μέλος του Δ.Σ, αλλά και κάποιοι θα πρέπει να αναλάβουν και ευθύνες για το παρελθόν αλλά και για το παρόν. Όποιος δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και πιθανά λάθη δεν μπορεί να βλέπει λύσεις στα δύσκολά μας θέματα. Όποιος επιθυμεί μπορεί να βοηθήσει με τον τρόπο του, με την συμμετοχή του. Αν δε έχει κάποια πρόταση, το Δ.Σ. λειτουργεί δημοκρατικά όπου σε Γ.Σ. συζητούνται τα πάντα.
Προτείνω στους Συναδέλφους και να έρχονται στις Συνελεύσεις και να βάζουν θέματα, η αρχή της πλειοψηφίας δεν θα ανατραπεί.
Επειδή σέβομαι τον εαυτό μου και εσάς δεν θα εκφραστώ με ακραίες συμπεριφορές γιατί δεν μου ταιριάζει, όπως επίσης δεν μου ταιριάζουν και τα καθώς πρέπει.
Προτείνω σ΄όλους τους συναδέλφους και στο φίλο μου το Γιάννη να μην παραιτούνται από την μάχη. Καθένας μπορεί να βοηθήσει σ΄αυτή την μάχη και ας μην το γνωρίζουν πολλές φορές οι άλλοι.
Συνάδελφοι, πρωϊ Αγ. Βαλεντίνου στο Γραφείο μου και με αφορμή την επιστολή του φίλου μου Γιάννη ,θα ήθελα να παρατηρήσω ότι δεν βοηθούν συμπεριφορές τέτοιου είδους στη λύση των θεμάτων μας. Απέναντι δεν είναι κανένας συνάδελφος αλλά τα βαρήκοα ώτα του ιθυνόντων.
Προτείνω την συστράτευση όλων χωρίς μιζέριες αλλά με παρουσία και προτάσεις , αν θέλουμε να κερδίσουμε την μάχη της Πρόληψης στην Ελλάδα.
Μην ξεχνάτε, μια μάχη κερδίζεται από τον αντίπαλο αν καταφέρει να σε εξουθενώσει και να σε κατακερματίσει.
Με φιλικούς χαιρετισμούς , αλλά και ευχές για καθημερινή συναισθηματική και ψυχική ανάταση λόγω της ημέρας.
Τίμος Στραβοπόδης
ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ
Άραγε 3 μήνες φτάνουν ;
Πέρα από την γελοιογραφία έχω αναρωτηθεί πολλές φορές κατά πόσο 10 μόνο συναντήσεις σε μια ομάδα γονέων- ειδικά όταν παρακολουθεί μόνο ένα άτομο από τη οικογένεια- μπορεί να αποτελούν μια μακροχρόνια αλλαγή. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν οι απόψεις και οι στάσεις σε ορισμένες οικογένειες αντικρούουν αυτό που εννοούμε σήμερα πρόληψη.
Πχ όταν κάποιος είναι πεπεισμένος ότι ένα βιβλίο που αναφέρεται στα ναρκωτικά με φριχτές εικόνες απομακρύνει τα παιδιά οπό τις ουσίες...
Όταν η οικογένεια ενδιαφέρεται για τις σπουδές και τις επιδόσεις του κοριτσιού, αλλά η γιαγιά, που είναι σπίτι, ρωτάει αποκλειστικά και μόνο εάν το αγόρι της είναι από πλούσια οικογένεια, αφήνοντας να καταλάβει ότι δύσκολα μια γυναίκα χωρίς άντρα μπορεί να τα καταφέρει...
Όταν κάποια μητέρα ακούει εμάς και συζητάει με τα άλλα μέλη της ομάδας για εναλλακτικούς τρόπους προσέγγισης και λύσης των προβλημάτων, αλλά γυρνώντας σπίτι όλα αυτά τις φαίνονται ουτοπίες, καθώς είναι μόνη της στην εφαρμογή όλων αυτών...
Πώς μπορούμε εμείς να επέμβουμε για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα ;
Αισθάνομαι ότι κάνουμε μια καταπληκτική δουλειά με άτομα που είναι ήδη ευαισθητοποιημένα, αλλά τι γίνεται με τους υπόλοιπους; Ειδικά σε μικρές και κλειστές κοινωνίες οι απλοί γονείς αποτελούν τα άτομα<< κλειδιά >> για να προωθήσουν την πρόληψη.
Εκεί που η γειτονία είναι πιο στενή και ο ένας γνωρίζει τον άλλον, εκεί νομίζω ότι μπορούμε να πούμε όπως κάναμε μια ολοκληρωμένη παρέμβαση και μόνο εάν με διάφορους τρόπους συνεχίζουμε την επαφή (συνεχιζόμενη εκπαίδευση, τηλεφωνήματα ...)
Δεν έχει σημασία αν είναι μόνο 15 άτομα που παρακολουθούν . Αυτά τα λίγα σε ένα τέτοιο περιβάλλον έχουν την δυνατότητα να πλησιάζουν και να ενθαρρύνουν άλλους γονείς ,να συνεχίζουν το μεγάλωμα των παιδιών τους με σωστότερους τρόπους, να έχουν την δυνατότητα και το θάρρος να συμβουλεύουν ένα γείτονα με έφηβο παιδί να μην παραμελήσει τα τυχόν προβλήματα ..
Η δυσκολία και ο φόβος να ανοίξουμε τα μάτια μας για να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες ξεπερνιέται πιο εύκολα αν αισθανόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι, αν ξέρουμε ότι και ο διπλανός μας αγωνίζεται με παρόμοιες καταστάσεις και εκπαιδεύεται για να τις λύσει . Μόνο με αυτόν τον τρόπο, συντίθεται η αλυσίδα της πρόληψης με όλο και περισσότερους αλλά και ισχυρότερους κρίκους.
ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΑΤΤΙΝΑ-ΑΚΡΙΩΤΗ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Κ.Π. Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ
Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε με λίγες λέξεις τα δρώμενα της επικαιρότητας θα λέγαμε:
«Ζούμε ένα σήριαλ χωρίς τέλος»
«Ζούμε ένα θρίλερ»
«Γίνεται λόγος για ένα ροζ DVD»
«Γίνεται λόγος για μαύρο χρήμα»
«Γίνεται λόγος για 5,5 εκατ. €»
Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε την κατάσταση της πρόληψης αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα θα λέγαμε:
«Ζούμε ένα σήριαλ χωρίς τέλος»
«Ζούμε ένα θρίλερ»
«Γίνεται λόγος για DVD»
(400.000 € για την αγορά DVDs που θα δοθούν στα σχολεία με χρήματα της Νομαρχία Αθηνών-Πειραιώς που προορίζονται για τα Κέντρα Πρόληψης της Αττικής)»
«Γίνεται λόγος για χρήμα, τι χρώμα όμως εμείς οι εργαζόμενοι δεν ξέρουμε γιατί χρήμα…δεν έχουμε δει»
«Γίνεται λόγος για 3 εκατ. €»
Βλέπετε ομοιότητες; Μήπως κοινά σημεία;
Βλέπετε κάτι να αλλάζει σε κάποια από τις δυο καταστάσεις;
Θέλουμε πραγματικά να πιστεύουμε πως έστω και την τελευταία στιγμή θα βρεθεί λύση για όλα αυτά που βασανίζουν τα Κέντρα Πρόληψης και τους εργαζομένους σε αυτά και ότι η κατάσταση δεν είναι απλά ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΜΟΝΤΑΖ ΜΕ ΘΟΛΑ ΠΛΑΝΑ.
Την επόμενη συνάντηση του «Διαύλου» την οργανώνει το μέλος της συντακτική ομάδας, Ρίσα Πρωτοψάλτη, στέλεχος του Κέντρου Πρόληψης «Άρηξις». Για περισσότερες πληροφορίες μιλήστε μαζί της στο τηλέφωνο: 210 5313243.
Μας ενδιαφέρει…
*Το Κέντρο Πρόληψης & αντιμετώπισης της Εξάρτησης των δήμων Καλλιθέας, Μοσχάτου, Ταύρου «Σταθμός» απέκτησε τη δική του φωνή στο διαδίκτυο με την ιστοσελίδα του στη διεύθυνση kp-stathmos.gr
*Προκήρυξη για κάλυψη μιας θέσης ψυχολόγου ή κοινωνιολόγου ή κοινωνικού ανθρωπολόγου ή κοινωνικής εργασίας και διοίκησης στο Κέντρο Πρόληψης και Αγωγής Υγείας Νομού Σάμου «Φάρος». Οι αιτήσεις θα υποβάλλονται στο Κέντρο Πρόληψης & Αγωγής Υγείας Ν. Σάμου «Φάρος» και θα γίνονται δεκτές έως τις 2.30 μ.μ. της Δευτέρας, 3 Μαρτίου 2008. Διεύθυνση Κέντρου Πρόληψης: Θεμιστοκλή Σοφούλη 261,Τ.Κ: 83100, Σάμος. Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 22730.23443, 87070-1 Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 8:30-14:30μ.μ.
*Με απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Ανατολικής Αττικής εγκρίθηκε η συμμετοχή της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής στην δημιουργία Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά μέσω σύστασης αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας με τον ΟΚΑΝΑ, τον Δήμο Αναβύσσου και τις Κοινότητες Παλαιάς Φώκαιας και Σαρωνίδας. Η υλοποίηση της πρότασης προβλέπει την υπογραφή 3ετούς σύμβασης μεταξύ των φορέων που θα συμμετάσχουν, και ο ΟΚΑΝΑ θα καλύψει το 50% του συνολικού κόστους.
ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ «ΕΛΠΙΔΑ»
ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ: MIA ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Ξεκινώντας από την πεποίθηση ότι όλοι οι γονείς θέλουν να δώσουν το καλύτερο για τα παιδιά τους αλλά αρκετά συχνά αντικειμενικές δυσκολίες όπως το «που να αφήσω το παιδί μου;» τους αποτρέπουν από συμμετοχή σε δράσεις, αποφασίσαμε φέτος για πρώτη φορά να υλοποιήσουμε παράλληλο με τις ομάδες γονέων πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών. Κατά τη διάρκεια του χειμερινού εξαμήνου ολοκληρώθηκαν 2 ομάδες γονέων, μια στο Δήμο Καλαμαριάς και μια στο Δήμο Μίκρας, 8 δίωρων εβδομαδιαίων συναντήσεων.
Το εργαστήρι λειτούργησε για παιδιά από 3-12 ετών. Δημιουργήθηκαν 2 ομάδες παιδιών για κάθε ομάδα γονέων αντίστοιχα, η μια με παιδιά από 3-5 ετών και η άλλη από 6-12 ετών. Το εργαστήρι συντόνιζαν οι εθελόντριες της Ελπίδας οι οποίες είχαν εκπαιδευτεί σε τεχνικές αφήγησης παραμυθιών και συντονισμού ομάδας από τα στελέχη της ομάδας εθελοντών του Κέντρου.
Κατά την διάρκεια αυτών των συναντήσεων επεξεργάστηκαν θέματα όπως: η αποδοχή της διαφορετικότητας και η αναγνώριση, έκφραση και διαπραγμάτευση των αναγκών, των δικαιωμάτων και των συναισθημάτων, τόσο των δικών μας όσο και των άλλων, με στόχο να προαχθεί η ψυχική ισορροπία και να βελτιωθούν οι σχέσεις με τους άλλους. Επίσης, την ομάδα απασχόλησαν θέματα όπως η ενδυνάμωση του αισθήματος ασφάλειας και συνοχής ενώ χρησιμοποιήθηκαν διάφορα παραμύθια, παιχνίδια και άλλες δραστηριότητες ομαδοποίησης.
Βάσει των αξιολογήσεων προέκυψε ότι τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά βρήκαν τις συναντήσεις πολύ εποικοδομητικές. Το συγκεκριμένο εργαστήρι διευκόλυνε ιδιαιτέρα τους γονείς και ενίσχυσε την απόφαση τους να συμμετέχουν στην ομάδα. Παρατηρήθηκε επίσης, ότι η κοινή βιωματική προσέγγιση και τα παρόμοια θέματα που δουλεύτηκαν βοήθησε τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση, άνοιξε νέους δρόμους επικοινωνίας και διευκόλυνε την ουσιαστικότερη κατανόηση των εννοιών αμφότερα. Τα παιδιά συμμετείχαν με πολύ ενδιαφέρον και ενθουσιασμό στην κάθε συνάντηση και ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα έχοντας λάβει μια έντονη αίσθηση συνοχής της οικογένειας.
Καντόγλου Ελένη Κέντρο Πρόληψης Εξαρτησιογόνων ΟυσιώνΑνατ. Θεσσαλονίκης
«ΕΛΠΙΔΑ»
Αριθμός Δελτίου 51 Φεβρουάριος 2008 σελίδα 4
«Πρόληψη …. και Πρόληψη»
Αλέξανδρος Σταθακιός
Χτες το απόγευμα έπρεπε να διανύσω για μια ομιλία 50 περίπου χιλιόμετρα μέσα σε ένα πρώην δάσος. Έχει καεί το έρμο μέχρι και 4 φορές τμηματικά και μία φορά όλο μαζί.
Αυτό που επιτέλους παρατήρησα ήταν ότι συχνά πυκνά υπήρχαν μισοκαμένες πινακίδες, αλλά και νιόβαλτες που προειδοποιούσαν: «Κίνδυνος Πυρκαγιάς στο Δάσος! »
«Να», σκέφτομαι , «το Κράτος αποδεικνύει ότι κάνει πρόληψη για το φυσικό περιβάλλον… Ίσως αύριο βάλει πινακίδες με φωτεινές επιγραφές που θα αναβοσβήνουν ή και ολογράμματα που θα προβάλλονται ξαφνικά στο δρόμο από κάποιον προβολέα»…
Και θα σου λέει: «Εγώ σε προειδοποίησα, γιατί μου ζητάς τα ρέστα;»
Βέβαια το κράτος ξέρει για την κλιματική αλλαγή, ξέρει για την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση, για την αδιαφορία του και την αρπακτικότητα του μέχρι το πρόβλημα να γίνει δικό με δραματικό τρόπο: Η φωτιά να κάψει το σπίτι του, ή ακόμα και τις αναμνήσεις του…Αν έχει αναμνήσεις από φυσικά πλαίσια και όχι μόνο από οθόνες… Γιατί το οξυγόνο, η τρύπα του όζοντος κλπ, αυτά είναι «ψιλά γράμματα», είναι για τους «αργόσχολους»… «Εμένα δεν μ’ αφήνει ο αγώνας της επιβίωσης να σκεφτώ», θα σου απαντήσουν πολλοί άνθρωποι.
Έτσι λοιπόν με τις πινακίδες το Κράτος ( που είμαστε εμείς;) κάνει πρόληψη των ευθυνών του. «Στα ‘λεγα με DVD και φωσφορίζοντα επιγράμματα», θα υπεραμύνεται αύριο..
Ταυτόχρονα βέβαια, έχει κάποια παρατηρητήρια και ορισμένους «δασο- κομάντος» για να δράσουν έγκαιρα, όταν οι εστίες είναι μικρές και αντιμετωπίσιμες…
Αλλά και πάλι ξέρει ότι και αυτοί έχουν σχετική αποτελεσματικότητα, όταν τα μποφόρ είναι πολλά, όταν προχωρήσει η κλιματική αλλαγή και μετατρέψει την άγρια χλωρίδα σε ένα γιγάντιο προσάναμμα…
Έτσι κάποιοι προτείνουν να πάρει μια αμετάκλητη απόφαση και να επενδύσει μακροπρόθεσμα στην αλλαγή της σχέσης των πολιτών του με το φυσικό περιβάλλον…
Αλλά που καιρός και πρόγραμμα για τέτοιες hi risk επενδύσεις….
Το βλέπεις άλλωστε: Εκεί που ήταν πεύκα με φρύγανα και κάμπιες και πουρνάρια on the rocks, τώρα υπάρχουν -αραιά και που ακόμα- πεζούλες φτιαγμένες με πέτρες φερμένες από μακριά για να κάνουν αντίθεση στο τοπίο, με παράξενα φυτά, με παρδαλά εξοχικά και διάφορους εν γένει τεχνητούς παράδεισους..
Γιατί λοιπόν να επενδύσει κανείς με βάση την λογική κέρδους – απόδοσης στην μακρόχρονη πρόληψη των πυρκαγιών;
Και ας έρθουμε τώρα στα Κέντρα Πρόληψης, τι θα ήταν τα Κέντρα Πρόληψης σε αυτό το σύστημα;
Θα ήταν συνεργεία ανθρώπων στο δρόμο με πορτοκαλί γιλέκα, να προσπαθούν να σταματήσουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα, να πουν στους επιβαίνοντες:
«Σταματήστε για λίγο, αναπνεύστε, πάρτε και τις κάμπιες στα χέρια σας. μη φοβάστε! Όλο αυτό το δάσος είναι και δική σας ευθύνη, πρέπει να το ζήσετε, να το αντιμετωπίσετε «χωρίς φόβο και πάθος». Είναι ανάγκη να συντονιστείτε στην αυτοπροστασία, πρώτα από όλα από τα τετραγωνικά που είναι μέσα στο σπίτι σας, δίπλα στο σπίτι σας, ή όπου αλλού ζείτε και κινήστε. Προφανώς τώρα που το ακούτε σας φαίνεται δύσκολο. Αλλά εδώ είμαστε, μόλις αισθανθείτε την ανάγκη να μας ξαναβρείτε και να συνεργαστούμε..»
Οι άνθρωποι με τα πορτοκαλί γιλέκα, οι περισσότεροι τουλάχιστον από αυτούς, έχουν πειστεί επειδή το έχουν ζήσει: Το σχέδιο αυτό έχει κάποια αποτελέσματα και ελπίζουν ότι, όσο συνεχίζει και αναπτύσσεται, τα αποτελέσματα αλυσιδωτά θα αυξάνουν.
Όμως το κράτος θέλει να δείξει έργο, θέλει αποτελέσματα απλά και εύληπτα από τους πελάτες του, τους ψηφοφόρους.
Για να σταματήσουμε να μιλάμε με συμβολική γλώσσα, το πρόβλημα είναι ότι δεν ορίζουμε εμείς και το κράτος την Πρόληψη με τον ίδιο τρόπο.
Πρόληψη για το Κράτος και Έργο αντιληπτό είναι να βάλει τις εικόνες καταστροφής κάτω από το χαλί, να μην απειλούν την εικόνα της αποτελεσματικότητάς του, ενώ εμείς ως Πρόληψη ορίζουμε κατά βάση την Προαγωγή της Υγείας.
Πιστεύουμε ότι η Κατάχρηση Ουσιών νόμιμων και παράνομων, η Κατάθλιψη, η Αυξανόμενη Βία των Νέων, πολλά Αυτοκινητιστικά Ατυχήματα και γιατί όχι η Παχυσαρκία και άλλα πολλά θέματα ξεκινούν από τις ίδιες αιτίες. Και κάθε φορά η μεταξύ τους συμπλοκή και ένταση δίνουν διαφορετικά αποτελέσματα.
Και επειδή πρέπει και εμείς να δώσουμε μια επαρκή και γενική χρησιμότητα στο εγχείρημά μας, λέμε πως, αν δεν παρέμβουμε τώρα, αύριο τα αποτελέσματα όλων αυτών των καταστάσεων θα είναι μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό βάρος για κάθε οργανωμένη Πολιτεία…
Αριθμός Δελτίου 51 Φεβρουάριος 2008 σελίδα 5
Αλλά ποιος μας είπε, πως τούτο θα παρακινήσει την σκέψη και την βούληση αυτών που σχεδιάζουν το Αύριο;
Τίποτα δεν είναι μονοσήμαντο. Όλα αυτά τα προβλήματα, θα δημιουργήσουν μια νέα αγορά που θα στηρίζεται σε αυτούς που θα έχουν να πληρώνουν. Το ένα τρίτο των πολιτών θα είναι, μπορεί και οι μισοί!
Και τώρα, αν το αυριανό κράτος θέλει να έχει και ένα «φύλο συκής», συγνώμη ανθρωπισμού, θα βάλει και φόρους σε αυτή την αγορά, για να δώσει ένα καρτελάκι (και μάλιστα ηλεκτρονικό) «θεραπευόμενου» στον καθένα που θα εκδηλώνει κάποια διαταραχή και δεν θα έχει να πληρώσει. Άσχετα αν θα μπορεί να τον «θεραπεύσει» πραγματικά.
Θα έχει αποδείξει ότι μπορεί να παράξει έργο, ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικό.
Αλλά το κράτος, μπορεί καν να μην χρειάζεται στην αυριανή κοινωνία, να έχει την επικάλυψη ανθρωπισμού..
Και εξ’ άλλου το έργο πρέπει να φανεί με εικόνες Σήμερα. Ποιος νοιάστηκε τώρα για το Αύριο.
«Αφού δεν έχω αποφασίσει να αυξήσω σοβαρά τους πόρους που απαιτούνται, γιατί να μην χρησιμοποιήσω και τις λίγες δυνάμεις που έχετε εσείς, οι περιφερειακοί» στο κεντρικό μου μέλημα: Να «συμμαζέψω», όσο μπορώ, την διαταραχή του εξαθλιωμένου χρήστη που κραυγάζει για βοήθεια, να εμποδίσω αυτή την διαταραχή να ανησυχεί σοβαρά τους πολλούς;
Στο τέλος, τέλος να κάνω απλά Πρόληψη των Ευθυνών μου, ώστε η ανησυχία να μην με απειλήσει σοβαρά.»
Φίλοι μου, εδώ και ένα χρόνο κάνουμε ότι και ο εξαθλιωμένος χρήστης της Ομόνοιας, λέμε: «99% αυτός προκαλεί σκέψεις και συναισθήματα βγάζοντας με δραματικό τρόπο το βαθύτερο πρόβλημά του έξω, 1%, ας αναγκάσουμε και εμείς με την δική μας δραματική Ομόνοια, να μας προσέξουν κάποιοι Αρμόδιοι!»
Προσέξτε, δεν λέω ότι το κάνουμε με τον τρόπο του χρήστη.
Δραματικό μεν αλλά «έναρθρο λόγο» βγάζουμε. Συγγράμματα ολόκληρα για να πείσουμε, όσους είχαν την καλή διάθεση για την χρησιμότητα του έργου μας και κάποιοι πείστηκαν.. Δυστυχώς αυτιά εκ των προτέρων διπλαμπαρωμένα δεν ανοίξαμε και είπα παραπάνω ποιος πιστεύω ότι είναι ο λόγος..)
Συνεχίζουμε να προκαλούμε την συζήτηση.
Όχι γιατί πεινάμε, οι περισσότεροι εξάλλου δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί.
Αλλά γιατί βήμα – βήμα σπάνε ότι εσωτερικά και εξωτερικά στηρίγματα είχαμε για να συνεχίσουμε με υψηλή αυτοεκτίμηση την δουλειά μας.
Μπορεί αυτά τα στηρίγματα να χρειάζονταν αύξηση ή τροποποίηση, ή να χρειαζόταν οικονομία δυνάμεων.
Σωστά, θα μπορούσαμε να το εξετάσουμε ίσως….
Έλα όμως που οι Αρμόδιοι δεν μας το είπαν ούτε αυτό, να συζητήσουμε τουλάχιστον. Αναζητούμε Εναλλακτικά Στηρίγματα, Πόρους που μέχρι τώρα δεν είχαμε σκεφτεί, δυνατότητες Αυτοβοήθειας. Τι στο καλό αυτό κάναμε μέχρι τώρα για άλλους…
Αλλά εναλλακτικά στηρίγματα στην κατάσταση που δημιουργήθηκε, δυσκολευόμαστε να βρούμε..
Το συνειδητό μας κομμάτι λέει, ότι βγάζουμε ανοιχτά την Κρίση προς τα έξω, επειδή ξέρουμε ότι η κάθε Κρίση είναι ευκαιρία για Αλλαγή!
Η Αλλαγή όμως δεν έρχεται, αλλά ούτε το γνωστό και βέβαιο ισορροπεί και κουραζόμαστε…..
Και τότε ξεσπάμε : «Τι τακτικές και τι στρατηγικές… ότι είναι ας γίνει εδώ και τώρα και ας τα διαλύσουμε όλα.. Πιο καλά ας διαλύσει ο ένας τον άλλον!»
Η κατάσταση είναι ζόρικη, εγώ λέω να παλέψουμε έστω κι αν χάσουμε...
Με διάθεση ανθρώπινης επαφής και ειλικρινούς διαλόγου
Αλέξανδρος Σταθακιός
ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ «ΠΡΟΤΑΣΗΣ»
ΠΡΑΣΙΝΗ ΧΗΜΕΙΑ:ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ
Αριθμός Δελτίου 51 Φεβρουάριος 2008 σελίδα 6Συζήτηση με τον Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών
κ. Κων/νο Πούλο
Οι παγκόσμιες αλλαγές που επιδρούν δυσμενώς στον άνθρωπο και το περιβάλλον είναι αποτέλεσμα ανθρωπογενών δραστηριοτήτων μέσα σε μία αλόγιστη ανάπτυξη στο όνομα της ποιότητας ζωής.
Η Κοινωνία μας έχει ευαισθητοποιηθεί και αναζητά τρόπους για την υλοποίηση του οράματος της Αειφορίας ή Βιωσιμότητας ή Βιώσιμης ανάπτυξης.
Η Πράσινη Χημεία, μία νέα φιλοσοφία της χημείας που βασίζεται στην Πρόληψη, είναι το κατάλληλο εργαλείο για να σταματήσει η ρύπανση του πλανήτη γη και οι επιπτώσεις της,. Η Πράσινη Χημεία είναι βασικός παράγοντας της βιώσιμης ανάπτυξης, πρέπει δε να υιοθετηθεί και να εφαρμοστεί με την στήριξη της Κοινωνίας, της Βιομηχανίας και της Πολιτείας για να οδηγηθούμε στην Αειφορία (Διακήρυξη Ρίο, Agenda 21).
Μετά το τέλος της συζήτησης θα γίνει η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίττας της «ΠΡΟΤΑΣΗΣ»με τα μέλη των ομάδων και τους φίλους που θα παρευρίσκονται.
Σας περιμένουμε.
ΠΡΟΣ: ΣΤΕΛΕΧΗ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
Τίμος Στραβοπόδης
Με αίσθημα ευθύνης αλλά και αγωνίας υπερασπίζομαι από την θέση του Δ.Σ. που με τάξατε τα θέματά μας .Ευθύνη και αγωνία που αισθάνεστε αυτή την στιγμή περισσότερο από ποτέ σήμερα και εσείς. Αυτό το χρονικό διάστημα εκτιμώ ότι είναι κρίσιμο για την Πρόληψη στη Ελλάδα και την συνέχειά της. Ποτέ δεν φοβήθηκα να εκφραστώ και να υποστηρίξω σθεναρά τα αιτήματα των εργαζομένων. Αντιπαρέρχομαι αλλά και σέβομαι τα χρόνια που πέρασαν Διοικητικά για το Σωματείο. Σεβάστηκα και εμπιστεύτηκα πάντα τα Μέλη του Δ.Σ. που υποστήριζαν τα δικαιώματα των εργαζομένων αν και αρκετές φορές διαφωνούσα ή ήμουν μειοψηφία. Αυτή τη στιγμή η ΠΡΟΛΗΨΗ στην Ελλάδα μας χρειάζεται όλους και τα μέλη μόνο του Δ.Σ. είναι λίγα για να ανταποκριθούν στις ανάγκες επικοινωνίας που εμείς έχουμε προκαλέσει. Αντί να είμαστε μια γροθιά όλοι, μπαίνουμε είτε σε μια διαδικασία παραίτησης είτε μιζέριας ,είτε γκρίνιας . Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου ως μέλος του Δ.Σ, αλλά και κάποιοι θα πρέπει να αναλάβουν και ευθύνες για το παρελθόν αλλά και για το παρόν. Όποιος δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και πιθανά λάθη δεν μπορεί να βλέπει λύσεις στα δύσκολά μας θέματα. Όποιος επιθυμεί μπορεί να βοηθήσει με τον τρόπο του, με την συμμετοχή του. Αν δε έχει κάποια πρόταση, το Δ.Σ. λειτουργεί δημοκρατικά όπου σε Γ.Σ. συζητούνται τα πάντα.
Προτείνω στους Συναδέλφους και να έρχονται στις Συνελεύσεις και να βάζουν θέματα, η αρχή της πλειοψηφίας δεν θα ανατραπεί.
Επειδή σέβομαι τον εαυτό μου και εσάς δεν θα εκφραστώ με ακραίες συμπεριφορές γιατί δεν μου ταιριάζει, όπως επίσης δεν μου ταιριάζουν και τα καθώς πρέπει.
Προτείνω σ΄όλους τους συναδέλφους και στο φίλο μου το Γιάννη να μην παραιτούνται από την μάχη. Καθένας μπορεί να βοηθήσει σ΄αυτή την μάχη και ας μην το γνωρίζουν πολλές φορές οι άλλοι.
Συνάδελφοι, πρωϊ Αγ. Βαλεντίνου στο Γραφείο μου και με αφορμή την επιστολή του φίλου μου Γιάννη ,θα ήθελα να παρατηρήσω ότι δεν βοηθούν συμπεριφορές τέτοιου είδους στη λύση των θεμάτων μας. Απέναντι δεν είναι κανένας συνάδελφος αλλά τα βαρήκοα ώτα του ιθυνόντων.
Προτείνω την συστράτευση όλων χωρίς μιζέριες αλλά με παρουσία και προτάσεις , αν θέλουμε να κερδίσουμε την μάχη της Πρόληψης στην Ελλάδα.
Μην ξεχνάτε, μια μάχη κερδίζεται από τον αντίπαλο αν καταφέρει να σε εξουθενώσει και να σε κατακερματίσει.
Με φιλικούς χαιρετισμούς , αλλά και ευχές για καθημερινή συναισθηματική και ψυχική ανάταση λόγω της ημέρας.
Τίμος Στραβοπόδης
ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ
Άραγε 3 μήνες φτάνουν ;
Πέρα από την γελοιογραφία έχω αναρωτηθεί πολλές φορές κατά πόσο 10 μόνο συναντήσεις σε μια ομάδα γονέων- ειδικά όταν παρακολουθεί μόνο ένα άτομο από τη οικογένεια- μπορεί να αποτελούν μια μακροχρόνια αλλαγή. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν οι απόψεις και οι στάσεις σε ορισμένες οικογένειες αντικρούουν αυτό που εννοούμε σήμερα πρόληψη.
Πχ όταν κάποιος είναι πεπεισμένος ότι ένα βιβλίο που αναφέρεται στα ναρκωτικά με φριχτές εικόνες απομακρύνει τα παιδιά οπό τις ουσίες...
Όταν η οικογένεια ενδιαφέρεται για τις σπουδές και τις επιδόσεις του κοριτσιού, αλλά η γιαγιά, που είναι σπίτι, ρωτάει αποκλειστικά και μόνο εάν το αγόρι της είναι από πλούσια οικογένεια, αφήνοντας να καταλάβει ότι δύσκολα μια γυναίκα χωρίς άντρα μπορεί να τα καταφέρει...
Όταν κάποια μητέρα ακούει εμάς και συζητάει με τα άλλα μέλη της ομάδας για εναλλακτικούς τρόπους προσέγγισης και λύσης των προβλημάτων, αλλά γυρνώντας σπίτι όλα αυτά τις φαίνονται ουτοπίες, καθώς είναι μόνη της στην εφαρμογή όλων αυτών...
Πώς μπορούμε εμείς να επέμβουμε για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα ;
Αισθάνομαι ότι κάνουμε μια καταπληκτική δουλειά με άτομα που είναι ήδη ευαισθητοποιημένα, αλλά τι γίνεται με τους υπόλοιπους; Ειδικά σε μικρές και κλειστές κοινωνίες οι απλοί γονείς αποτελούν τα άτομα<< κλειδιά >> για να προωθήσουν την πρόληψη.
Εκεί που η γειτονία είναι πιο στενή και ο ένας γνωρίζει τον άλλον, εκεί νομίζω ότι μπορούμε να πούμε όπως κάναμε μια ολοκληρωμένη παρέμβαση και μόνο εάν με διάφορους τρόπους συνεχίζουμε την επαφή (συνεχιζόμενη εκπαίδευση, τηλεφωνήματα ...)
Δεν έχει σημασία αν είναι μόνο 15 άτομα που παρακολουθούν . Αυτά τα λίγα σε ένα τέτοιο περιβάλλον έχουν την δυνατότητα να πλησιάζουν και να ενθαρρύνουν άλλους γονείς ,να συνεχίζουν το μεγάλωμα των παιδιών τους με σωστότερους τρόπους, να έχουν την δυνατότητα και το θάρρος να συμβουλεύουν ένα γείτονα με έφηβο παιδί να μην παραμελήσει τα τυχόν προβλήματα ..
Η δυσκολία και ο φόβος να ανοίξουμε τα μάτια μας για να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες ξεπερνιέται πιο εύκολα αν αισθανόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι, αν ξέρουμε ότι και ο διπλανός μας αγωνίζεται με παρόμοιες καταστάσεις και εκπαιδεύεται για να τις λύσει . Μόνο με αυτόν τον τρόπο, συντίθεται η αλυσίδα της πρόληψης με όλο και περισσότερους αλλά και ισχυρότερους κρίκους.
ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΑΤΤΙΝΑ-ΑΚΡΙΩΤΗ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Κ.Π. Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ
Σχόλια